امکان سنجی توسعه اشتغال با تاکید بر استقرار صنایع تبدیلی (کشاورزی)روستایی مورد:دهستان میربگ, شهرستان دلفان

یکی از چالشهای حال و آینده در مناطق روستایی شهرستان نورآباد دلفان خصوصاً دهستان میربگ، ایجاد اشتغال لازم برای جمعیت فعال بیکار و مازاد رانده شده از بخش کشاورزی است. ناتوانی بخش کشاورزی منطقه، در جذب نیروی کار مازاد و تأمین درآمد کافی، منجر به مهاجرت روستاییان منطقه به سوی شهرها شده است. لذا ایجاد فرصتهای اشتغال و درآمد به ویژه برای جمعیت بیکار ضرورتی انکار ناپذیر است که تأسیس صنایع کوچک مقیاس به ویژه صنایع تبدیلی به صورت راهکاری مناسب جهت توسعه بخش کشاورزی، ایجاد فرصتهای جدید شتغلی و بعضاً پر نمودن شکاف میان این دو گزینه، موثر و راهگشا خواهد بود. هدف از این پژوهش، نخست بررسی پتانسیل های موجود بخش کشاورزی دهستان میربگ، به منظور استقرار صنایع تبدیلی مرتبط با فعالیتهای کشاورزی و سپس امکان توسع? اشتغال آن بوده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و میدانی می باشد و از مدلهایی چون؛ ضریب مکانی(l.q)، تکنیک رتبه بندی بر اساس تشابه به حل ایده آل (topsis)، تحلیل راهبردی swot و همچنین برای تهیه جداول، نمودارها و نقشه ها، از نرم افزارهای spss، excel و gis استفاده شده است. طبق نتایج حاصل از تحلیل های بدست آمده در مدل ضریب مکانی، نخست در بخش کشاورزی، اشتغال با میانگین ضریب(2.03) و سپس در بخش تولیدات زراعی؛ جو(1.07)، نخود(1.01) گندم(0.96) به ترتیب رتبه 1 تا 3 را بدست آورده اند و محصولات باغی مثل انواع فیلر(1.97) و گردو(1.07) و تولیدات دامی گوشت(1.05) و شیر با ضریب مکانی 1 را کسب نموده اند. بنابراین این ضرایب نشان از پتانسیل بالای منطقه است، که می تواند ابتدا خود کفا و سپس صادراتی باشند به خصوص در عرصه باغداری و دامداری. با توجه به نظر سنجی از کارشناسان منطقه(شهرستان و دهستان) علیرغم کمبود وضعیت منابع آب، پتانسیل های بخش کشاورزی دهستان را مطلوب ارزیابی کرده اند. براساس تحلیل های حاصل از spss ، فرضیه اول این گونه تائید می گردد که، با توجه به جامعه آماری و کارشناسی، پتانسیل ها بخش کشاورزی به ترتیب با 46.8 و 46.7 و اشتغال با 51.54 و 43 درصد، از میانگین آزمون بالاتر بوده و معنادار می باشند و در تائید فرضیه دوم طبق تحلیل رگرسیون به ازای استقرار هر صنعت تبدیلی 20 درصد افزایش اشتغال خواهیم داشت و بنابر اولویت بندیهای انجام گرفته در مدل تاپسیس، روستاهای شهرک امام خمینی(0.86)، شهن آباد(0.74)، دیماندول(0.48)، دمباغ یوسف آباد(0.44)، میرزا آباد(0.42) و سردار آباد(0.41) به ترتیب در رتبه های 1 تا 7 جهت استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی قرار گرفته اند و مابقی روستاها در رده های بعدی قرار دارند. در نهایت با استفاده از مدل راهبردی سوات به بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدات پرداخته شده است و راهکارهای مورد نظر در جهت امکان استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی در سطح دهستان میربگ ارائه شده است. واژگان کلیدی: امکان سنجی، توسعه اشتغال، صنایع تبدیلی، مدلهای(l.q)، (topsis) و (swot)، دهستان میربگ.